Камунікатыўны разрыў паміж крытыкам і чытачамі, крытыкам і самім сабой

"...калi гаварыць пра “адрасата” сучаснага беларускага лiтаратуразнаўства i крытыкi, даводзiцца “мiрыцца” з вiдавочнымi, банальнымi, але ад таго не менш балючымi парадоксамi. Выразнае імкненне, нават прага выхаду да масавай аўдыторыі атручаная для беларускага крытыка ўсведамленнем немагчымасцi гаварыць на адной мове з гэтай аўдыторыяй. Рэч не толькі ў беларускай мове, рэч у радыкальным несупадзеннi iнтарэсаў (эстэтычных, мастацкiх, чытацкiх) беларускага крытыка i айчыннага чытача. Маем адмысловы “камунікатыўны крызіс” (калі преафразаваць выснову А. Несцярэнкі наконт стасункаў чытача i пiсьменнiка)"

— лічыць літаратурны крытык, літаратуразнаўца Ірына Шаўлякова